Ev - Caner Özyurtlu & Alper Özyurtlu (2009)

2 comments

Öykü: Tv'lerde uzunca bir süre maruz bırakıldığımız BBG Evi furyasına dair bir film. Karakterlerimiz Ev'de yine klasik eylemlerine devam etmektedirler. İçeride temizlik yüzünden kavga edenler, aşk kavgaları, dışarıdaki ailesini özleyip ağlayanlar. İşte tam anlamıyla bir BBG Evi'ndeyiz...

Açıkçası -hiç beklemediğim şekilde- çok beğendiğim bir film oldu. Son derece anarşik, sert bir söylemi var filmin. Tüm bunları ironik mizah, şiddet gibi unsurlarla veriyor. Ev'i basan eylemci, filmin vermek istediği mesajı ileten bir elçi gibi. Gayet etkili!

Tüm bunları minimal sinemayla yapması da takdire şayan. Tv kültüründeki kirlenmenin, izleyicileri de dejenere ettiği çok temiz bir dille anlatılmış. Filmden bir kesit:

2 comments

Ravell Davidoff 5 Kasım 2011 16:22

filmde ev'in abisi tribinde takılan adamın, yarışmayı basan adama "bu rezilliği çeken biziz izleyen izler sen izleme olsun bitsin, sana ne" dediğinde adamın yüzündeki şaşkınlıkta ve bir anlık cevap veremeyişinde bizim neden yemekteyize bbgye evlenme prpgramlarına vs.ye uyuz olduğumuz vardı ..

yine filmde günümüzün kısa bir özeti ;

- burası neresi
+ bahçe
- niye bahçesi be ? yerde yeşil halı var diye mi, siz buraya hava almak için çıkıyorsunuz di mi, iyi de buranın tavanı var ..

Glasscow 18 Kasım 2011 00:32

iyi bir gözlem. şaşkınlık efekti aslında bu dejenerasyonu onların normal karşılamasına idi.

son dönemde medyada bir "her şeyi normal görme" hali var. m. ali erbil adamın donunu indirdi. olan adama oldu. m. ali'ye değil! bir kişi de "bir daha m. ali erbil'i görmek istemeyiz tv'de" demedi. oysa bu olaydan 10 küsur yıl önce güner ümit biraz cahilliğinden, biraz da rahat tavrından alevilerle ilgili bir pot kırmıştı. tepki çok sert olmuştu. doksanların ortalarıydı. güner ümit bir daha tv'ye çıkamadı. yıllaaar sonra çıktı ama pili bitmişti artık. aradan geçen 15 sene zarfında görüldüğü gibi durum hayli vahim. kurulan rtük bile durumu engelleyemiyor. bunlar toplu bir dezenformasyon hareketi olabilir mi. neden her şeyi normal karşılamaya başladık. neden tepki veremez olduk. sanki bir bilinçaltı oyunu gibi.

geçen gün bir film izliyorum. türk filmi. "aaa amerika afganistan'a mı girmiş" diyor filmdeki bir karakter. çok normal onun için bu durum. amerika ise girer. tv'de don da iner. yaşlı amca sunucunun göğüsünü avuçlamasını da izler.

"sana ne beğenen izler. beğenmiyorsan defol git!" hımmm bu söz bana çok tanıdık geliyor. şöyle olabilir mi?

"love it or leave it!"

Yorum Gönder